Kryjówka Wilhelma

Wiec tylko przyglądała się jak bandażuje.

-Przepraszam za to. -Powiedziała Nicole. -On się za szybko poruszał i nie zdążyłam lepiej wymierzyć... Przepraszam.

-Ta, nie ma za co. Dobrze, że nie trafiłaś w łeb.-

-No sorry... -Powtórzyła Nicole -Mam nadzieję, ze nic ci nie będzie

-To tylko powierzchowna rana.-

-Eh... Mam nadzieję. -Powiedziała patrząc.

-Gorsze rzeczy się przeżyło.- stwierdził.
-Bardziej obawia mnie zbliżająca się zima.

-Myślisz, że będzie aż tak źle? -Zapytała Nicole chowając resztę bandaża do plecaka i zakładając go na plecy.

-Myślę, że z obecnymi zapasami przetrwamy najwyżej tydzień.-

-Mało zasobów, nie mamy ubrań na zimę.

-Myślę, że poza miastem jest jakiś las czy łąka. Może znajdą się jakieś zwierzęta. Możemy je zabić, a później upiec i jedzenie będzie. - Wymyśliła Nicole

-Już lepiej ściągnąć z zombiaków.

-Myślę, że to nie najlepszy pomysł, od tego możemy się zarazić.

-Jakbyśmy już nie byli zarażeni.

-Popieram Nicole, powinniśmy pójść na coś zapolować. Mam taką pradawną lodówkę na lód.

-A ktoś z was umie garbować skóry?

-Nie. Ale za to umiem odpowiednio przygotować zwierzynę, powinna przetrwać z dwa-trzy miesiące.-

-Więc sprawa ubrań nadal nie załatwiona.

-Wystarczy pójść do handlowej albo mieszkalnej. Coś tam musi zostać.

-No, chyba że gangi były szybsze.

-Nawet oni nie znajdą wszystkiego.-

-To chodźmy poszukać.

-Ta. Spoko. Słyszałem, że gdzieś na Nowomłyńskiej jest sporo ciuchów. Ponoć mieszkający tam gangster się powiesił.-

-Której Nowomłyńskiej?

-Tej w centrum.- powiedział, już wychodząc z domu.
-Musimy zdążyć przed zachodem.-